- Utworzono: 18 listopad 2010
- Odsłony: 2278
Na Szymonach otwarta została izba pamięci, w której młodzież poznawać może tradycje podhalańskiego rzemiosła.
JJan Tylka (1919-1987) ? stolarz, snycerz i lutnik zarazem, doczekał się własnej izby pamięci. W minioną sobotę uroczyste otwarcie nastąpiło w dawnym warsztacie przy ul. Szymony 9. ? Ojciec był bardzo pracowity, aktywny do końca życia. Na Podhalu prawie w każdym kościele są jego drobne prace. Niestety, w tamtych czasach komuna nie dawała żyć ludziom, którzy w jakikolwiek sposób pracowali dla kościoła, upiększali świątynie ? wspominał ojca Jan Tylka, który w rodzinnym warsztacie wyeksponował pamiątki po swoim tacie. Są tu narzędzia, którymi pracował, są liczne nagrody (m.in. Oskara Kolberga z 1978 r.), obszerna kronika rodzinna. ? Niektóre z maszyn i narzędzi ojciec sam sobie wykonał w 1947 roku i do dziś można się nimi posługiwać. Był bardzo dokładny i precyzyjny. Szanował drewno, nie przesadzał ze zdobieniami. Drewno, układ słoi, faktura sama w sobie jest piękna ? dodał Jan Tylka.
Na uroczyste otwarcie Izby Pamięci Jana Tylki przybyło sporo gości. Franciszek Kaletka, Starszy Cechu Rzemiosł Różnych i Przedsiębiorczości w Zakopanem, pośmiertnie uhonorował mistrza stolarskiego odznaczeniem z okazji stulecia Cechu. ? Przez wiele lat Jan Tylka pracował pod sztandarem Cechu Rzemiosł Różnych, następnie został przyjęty w poczet Twórców Ludowych ? zaznaczył Franciszek Kaletka.
Sobotnią uroczystość muzycznie ubarwiła kapela Tadka Gocała w składzie: Stanisław Bukowski, Tadeusz i Jerzy Gocał oraz Grzegorz Bochnak.
JJan Tylka (1919-1987) ? stolarz, snycerz i lutnik zarazem, doczekał się własnej izby pamięci. W minioną sobotę uroczyste otwarcie nastąpiło w dawnym warsztacie przy ul. Szymony 9. ? Ojciec był bardzo pracowity, aktywny do końca życia. Na Podhalu prawie w każdym kościele są jego drobne prace. Niestety, w tamtych czasach komuna nie dawała żyć ludziom, którzy w jakikolwiek sposób pracowali dla kościoła, upiększali świątynie ? wspominał ojca Jan Tylka, który w rodzinnym warsztacie wyeksponował pamiątki po swoim tacie. Są tu narzędzia, którymi pracował, są liczne nagrody (m.in. Oskara Kolberga z 1978 r.), obszerna kronika rodzinna. ? Niektóre z maszyn i narzędzi ojciec sam sobie wykonał w 1947 roku i do dziś można się nimi posługiwać. Był bardzo dokładny i precyzyjny. Szanował drewno, nie przesadzał ze zdobieniami. Drewno, układ słoi, faktura sama w sobie jest piękna ? dodał Jan Tylka.
Na uroczyste otwarcie Izby Pamięci Jana Tylki przybyło sporo gości. Franciszek Kaletka, Starszy Cechu Rzemiosł Różnych i Przedsiębiorczości w Zakopanem, pośmiertnie uhonorował mistrza stolarskiego odznaczeniem z okazji stulecia Cechu. ? Przez wiele lat Jan Tylka pracował pod sztandarem Cechu Rzemiosł Różnych, następnie został przyjęty w poczet Twórców Ludowych ? zaznaczył Franciszek Kaletka.
Sobotnią uroczystość muzycznie ubarwiła kapela Tadka Gocała w składzie: Stanisław Bukowski, Tadeusz i Jerzy Gocał oraz Grzegorz Bochnak.
Autor: Rafał Gratkowski
Źródło: Tygodnik Podhalański
